حــیـــــات

درست در همان سالهایی که امام زمان علیه السلام به دنیا آمدند،متولد شد.تمام عمرش در غیبت صغرای امام زمان علیه السلام گذشت.خانواده اش اهل علم و فضیلت بودند.پدر،مادر و دایی او جزء اولین معلمین او بودند.محل سکونت آنها در حوالی شهر ری بود. کسی فکر نمی کرد او بزرگترین شخصیت عالم تشیع در عصر خویش بشود.شهر ری در آن زمان محل آرای مختلف از فرقه های مختلف شیعه و تسنن بود. تعدد آراء و اختلاف های مذهبی از بازار داغ راویان حدیث ناشی می شد.هر گروه و مذهبی سعی داشت احادیث مناسب با دیدگاه های خود را جمع آوری کند.مدت ها بود که مردم به کلاسهای درس اهل بیت علیهم السلام دسترسی نداشتند.درست از شهادت امام رضا علیه السلام به این ور اختناق شدیدی بوجود آمد.رابطه مردم با امامان، توسط نمایندگان ایشان انجام می شد.اوج این اختناق در زمان امام حسن عسکری علیه السلام بود.بنابراین جمع آوری و دسته بندی روایات اهل بیت علیهم السلام تنها کاری بود که از دست علمای شیعه و سنی بر می آمد.کار سنگینی بود.خصوصا با وجود بازار سیاه جعل احادیث.این کار نیاز به علم و تقوای زیادی داشت .علمای اهل تسنن در مدت یک قرن توانستند مجموعه‌ای از روایات را جمع آوری کنند. اما علم و فضیلت این عالم بزرگ چنان بود که باعث شد در کمتر از بیست سال،مجموعه ای از روایات اعتقادی،فقهی و اخلاقی از ایشان به نام مذهب تشیع به جهان اسلام معرفی شود. این مجموعه علمی،جزء اولین منابع مکتوب تشیع است. منبعی که معارف حق اهل بیت علیهم السلام را در معرض دید اهل علم قرار می دهد؛زیرا وقتی عقاید یک گروه یا فرقه به صورت مکتوب درآید،در واقع سندی است که از یک طرف تاریخ آن فرقه را روشن می‌کند و از طرف دیگر چشم انداز آینده را نشان می‌دهد.اما خاصیت دیگر اسناد مکتوب این است که در معرض قضاوت و نقد دیگران قرار می گیرد.بنابراین ارزش یک سند مکتوب ملی،گاهی بیش از ارزش حافظه یک ملت است.جالب این است که امسال روز ۱۹ اردیبهشت هم روز بزرگداشت این شخصیت علمی بود و هم روز اسناد ملی و میراث مکتوب .چه تقارن زیبایی! کتابهای این شخصیت بزرگ که نامش محمد بن یعقوب شیخ کلینی است،اولین سند رسمی تشیع است که هم عظمت تاریخ شیعه را نشان می دهد و هم چشم انداز زیبایی از آینده تشیع را برای همگان روشن می کند. بزرگداشت شخصیت این عالمان برجسته موجب تقویت حافظه علمی و فرهنگی ملت می شود. عالمی که کتاب اصول عقاید خود را به نام اصول کافی، با روایاتی در خصوص ارزش و اهمیت علم شروع کرده است.روایت جنود عقل و جهل از جمله بهترین روایاتی است که او در کتاب خود ذکر کرده است.یکی دیگر از باب های کتاب او،باب ایمان و کفر است که روایت های آن ،به بسیاری از سوالات و شبهات فرقه های انحرافی پاسخ می دهد.به طور مثال در یک روایت، از امام صادق علیه‌السلام سوال می شود که اسلام چیست؟امام علیه السلام میفرمایند:«نام دین خداست.که قبل از شما دین خدا بوده و بعد از شما نیز چنین خواهد بود.هرکس به دین خدا اعتراف نماید،مسلمان است و هرکس به آنچه خداوند امر کرده عمل نماید،مؤمن است.»