آخرین جمعه
خواهرم می پرسد؛چند روز دیگه به ماه رمضان مونده؟این عادت همیشگی ماست که وقتی نزدیک یک چیز میشویم،روزشماری می کنیم.تقویم بادصبا را از روی موبایلم نگاه می کنم.امروز آخرین جمعه ماه شعبان است. احساس میکنم چه قدر دچار غفلت بوده ام .ناخوداگاه نرم افزار مفاتیح الجنان را روی صفحه گوشیم باز میکنم.عناوین اعمال را که میبینم خدا را شکر میکنم که حداقل به مراسم احیای نیمه شعبان که در مدرسه برگزار شد،رفته ام.اعمال آخرین روزهای ماه شعبان را جست و جو میکنم.روایتی از امام رضاست که میفرماید هرکه سه روز آخر شعبان را روزه بگیرد و به ماه رمضان وصل کند،ثواب دو ماه روزه برای او نوشته میشود.در ته قلبم احساس امید میکنم..اما روایت دوم را که میخوانم متوجه میشوم که همه چیز روزه داری نیست.آمادگی برای ورود به ماه رمضان اخلاص میخواهد.این روایت از ابوالصَّلْت هَروی از امام رضا علیه السلام است که میگوید: در جمعه آخر ماه شعبان به خدمت امام رضا علیهالسلام رفتم؛ حضرت فرمود که« ای ابوالصَّلْت! اکثَر ماه شعبان رفت و این جمعه آخر آن است پس تدارک و تلافی کن در آنچه از این ماه مانده است تقصیرهایی را که در ایّام گذشته این ماه کرده ای و بر تو باد که رُو آوری بر آنچه نافع است برای تو و دعا و استغفار بسیار کن و تلاوت قرآن مجید بسیار کن و توبه کن به سوی خدا از گناهان خود تا آنکه چون ماه مبارک درآید خالص گردانیده باشی خود را برای خدا و مگذار در گردن خود امانت و حق کسی را مگر آنکه ادا کنی و مگذار در دل خود کینه کسی را مگر آنکه بیرون کنی و مگذار گناهی را که می کرده ای مگر آنکه ترک کنی و از خدا بترس و توکّل کن بر خدا در پنهان و آشکار امور خود و هر که بر خدا توکّل کند خدا بس است او را و بسیار بخوان در بقیّه این ماه این دعا را:«اللهم إن لم تکن غفرت لنا فیما مضی من شعبان فأغفر لنا فیما بقیه منه…. خدایا اگر در آن قسمت از ماه شعبان که گذشته،ما را نبخشیدی،در روزهای باقیمانده این ماه، ما را ببخش….» خدایا شرط پذیرش توبه،جبران گناه است.اما در این فرصت کوتاه چگونه جبران کنم.خدایا توفیق دعای خالصانه را از ما مگیر.خدایا کمک کن در این روزها حق همه را رعایت کنم.کینه کسی را بر دل نگیرم.به اوقاتم برکت ده تا یاد تو در آن پر رنگ تر باشد.خدایا لحظه ای ما را به حال خودمان رها مکن.آمین یارب العابدین.